Acıkan bebekler huzursuz olurlar. Karınları doyunca ise rahatlarlar. Böylece normal beslenme düzeni oluşur. Bazı anneler bebeğin verdiği sinyalleri ayırt edemeyip her ağladığında acıktığını düşünerek beslemeye çalışırlar. Bebeğin normal beslenme sürecini sürdürebilmesinin temel koşullarının başında doğru besin seçimi ve annenin davranışları gelmektedir.

Yemeğin miktarı kadar çocuğa sunuluş şeklide önemlidir. Yemek yedirmek; elinizde tabak, kaşık, çatal ile çocuğun peşinde koşturarak, TV karşısında zorla ağza bir lokma sokarak olmaz. Belki yedirmiş olabilirsiniz ama beslemiş olmazsınız. 

Çocuğa ilişkin beslenme sorunlarının birkaç nedeni vardır. Bunlardan ilki tıbbi sorunlardır (Yemek borusu, sindirim sistemi sorunları vb.). Bunlar tedavi edilebilen durumlardır. Bir diğeri ise anne ile çocuk arasındaki iletişim sorunlarından kaynaklanan nedenlerdir. Ayrıca besin seçiminde yapılan yanlışlıklarda yeme problemine neden olabilir. 

 

DOĞRU BESLEMEK İÇİN NE YAPMALI?

Çocuğun yaşı kaç olursa olsun acıktığında beslenmelidir.

Yemek yenilirken ilgi dağıtacak konuşma, gürültü, oyun, TV gibi şeylerden kaçınılmalıdır.

Bebeklikten itibaren besinlere dokunmasına izin verip, en kısa sürede kaşık tutmayı göstererek kendini beslemesine izin verilmelidir.

Ağzını açtırmak, kandırarak ağzına yemek koymak yanlış bir davranıştır.

Yemeğini hızla yemesi için uyarılarda bulunmak yanlıştır. 

Herkes gibi çocuklarda midelerinin alabileceği kadar yiyebilirler, amaç doymaktır.

Bebeğe, aklınıza koyduğunuz miktarı tüketmesi için zorlama yapılmamalıdır.

Dengeli beslenmesine özen gösterilmeli aynı zamanda besin seçimlerine de saygılı olunmalıdır.

Beslenmenin tüm sorumluluğu ailelerin değildir. Çocuğun bu sorumluluğu paylaşmasına izin vermek gerekir. İzin verilirse çocuk da yemeğin kendisi için gerekli olduğunu anlayacaktır. Öğün aralarında atıştırmaların engellenmesi, öğünlerde ise yemek konusunda alternatifler sunulmalıdır. Bunlar yapılmazsa çocukla ailesi arasında yanlış bir ilişki kurma biçimi oluşabilir ve bu başka alanlara da yansıyabilir. Çocuğu yemek yediğinde ödüllendirmek, yemediğinde cezalandırmak yanlış bir tutumdur.

Tüm bu önerilere rağmen problemin devam ettiğini düşünüyorsanız profesyonel destek almanız faydalı olacaktır.

Çocuğuma Söz Geçiremiyorum (Disiplin Yöntemleri)

Disiplin kelime anlamıyla öğretmek demektir. Aynı zaman da kişinin düzen sağlaması düzenli yaşaması demektir.

Çocuklar hayatı ve hayatın kurallarını anne ve babalarının koyduğu kurallar sayesinde öğrenmeye başlarlar. Bazı anne babalar;

-Çocuğumu yeterince göremiyorum, birlikte az vakit geçiriyoruz ve o zamanlarda onu zorlamak, kırmak istemiyorum.

-Çok katı bir eğitim sistemiyle büyüdüm, çocuğuma hayır demek doğru mu, acaba.

-Hayır desem de onun ısrarlarına nasılsa dayanamayacağım, bu sorunu nasıl halledeceğimi bilemiyorum, o nedenle de baştan evet deyip geçiştiriyorum.

-O kadar saat ona açıklama yapacağıma kendim yaparım daha iyi.

gibi nedenlerle onlara hayır demekte güçlük çekerler ve böylelikle çocuklarını mutlu ettiklerini düşünürler. Böylece her istediğini istediği anda elde etmeye alışan çocuklar ilerde isteklerini ertelemekte güçlük çeken, sorumluluk duygusu gelişmemiş her şey istediği gibi olsu isteyen girdiği ortamlarda uyum sorunu yaşayan bireyler haline gelirler. Bu nedenle çocuklara gerektiği zaman gerektiği yerde 'hayır diyebilmek' büyük önem taşımaktadır.

 

SIK YAPILAN YANLIŞLAR

-Uygun sınırların koyulamaması 

-Disiplinin olması ancak ne zaman, nerede uygulanacağının belirsiz olması

-Anne- babanın kendi ruh durumları ya da çevre koşulları nedeniyle çocuklarına karşı tutarsız davranması

-Bütün gün bağıran, azarlayan, söylenen bir tavır takınılması

-Çocuğa küsülmesi

-Çocuğun korkutulması, utandırılması, gururunun kırılması 

-Fiziksel şiddet, çocuğa vurma 

Anne babaların uyguladıkları disiplin şekilleri 3 e ayrılır:

1- Güç kullanan; bu yöntemde ebeveyn fiziksel cezayı kullanır. Dövme, cimcikleme, tokat atma v.b. 

Dayak yiyen çocuk;

-Çocuk canım yandı ama bir şey öğrendim demez. 

-Haksızlık bu! Beni anlamıyor! Ondan nefret ediyorum diye düşünecektir. 

Ayrıca;

-Dayak suçun cezası, bir borcun ödenmesi olarak görülür.

2- Psikolojik cezalandırma: Ebeveyn çocuğunu görmezden gelerek sevgisini daha az gösterme, soyutlama, çocuğa karşı olumsuz duygularını açıklama şeklinde görülür. Çocuğa kendini değersiz hissettirir. Özgüveni düşük, her şeyden korkan bireyler olurlar. 

3- Sebep-sonuç ilişkisini açıklayan: En yararlı disiplin yaklaşımıdır. Çocuğa yapacağı davranışın sonucunu önceden anlatarak uyarıcı açıklamalar yapmaktır.

Disiplin de dikkat edilmesi gerekenler;

-Anne ya da babanın koyduğu kuralı bir diğeri bozmamalıdır. Kuralı bozmak veya kaldırmak ortak karar olmalıdır,

-Kurallara uymuyorsa nasıl bir yaptırım uygulayacağınıza karar verilmeli ve tutarlı olunmalı,

-Uzun nasihatlerde bulunulmamalı, 

-Güç kavgasına girilmemeli,

-Gerçekten gerekliyse ve kararlıysanız HAYIR denmeli,

-Bağırıp çağırmak yerine kararlı bir ses tonu ve beden dili ile 'HAYIR' denmeli,

-Çocuğunuz bir kuralı ihlal ettiğinde sonucunun ne olacağını önceden net bir şekilde bilmelidir.

'Hayır' dediğiniz şeye karşı çocuğunuzun ilgisi artabilir, sizi denemek amacıyla defalarca ve hatta bıktırırcasına bu isteğini tekrarlayabilir. Sabırla 'hayır'ınızı tekrarlamalısınız.